QS. Al-Baqarah [2:177]

laysa albirra an tuwalluu wujuuhakum qibala almasyriqi waalmaghribi walaakinna albirra man aamana billaahi waalyawmi al‑aakhiri waalmalaa‑ikati waalkitaabi waalnnabiyyiina wa‑aataa almaala 'alaa hubbihi dzawii alqurbaa waalyataamaa waalmasaakiina wabna alssabiili waalssaa‑iliina wafii alrriqaabi wa‑aqaama alshshalaata wa‑aataa alzzakaata waalmuufuuna bi'ahdihim idzaa 'aahaduu waalshshaabiriina fii alba'saa‑i waaldhdharraa‑i wahiina alba'si ulaa‑ika alladziina shadaquu wa‑ulaa‑ika humu almuttaquuna

Kebajikan itu bukanlah menghadapkan wajahmu ke arah timur dan ke barat, tetapi kebajikan itu ialah (kebajikan) orang yang beriman kepada Allah, hari akhir, malaikat-malaikat, kitab-kitab, dan nabi-nabi dan memberikan harta yang dicintainya kepada kerabat, anak yatim, orang-orang miskin, orang-orang yang dalam perjalanan (musafir), peminta-minta, dan untuk memerdekakan hamba sahaya, yang melaksanakan salat dan menunaikan zakat, orang-orang yang menepati janji apabila berjanji, dan orang yang sabar dalam kemelaratan, penderitaan dan pada masa peperangan. Mereka itulah orang-orang yang benar, dan mereka itulah orang-orang yang bertakwa. [177]

— Kementerian Agama Republik Indonesia