فَذَرْهُمْحَتّٰىيُلٰقُوْايَوْمَهُمُالَّذِيْفِيْهِيُصْعَقُوْنَ٤٥
fadzarhum hattaa yulaaquu yawmahumu alladzii fiihi yush'aquuna
Lasse sie nur, bis sie ihrem Tag begegnen, an dem sie wie vom Donnerschlag getroffen zusammenbrechen werden, [45]
— Bubenheim and Elyas